Tak wiec od tygodnia jestem posiadaczem wspaniałej Diany 48 a więc czas na pierwsze wrażenia. Karabinek duży, niezbyt długi ale dość ciężki, świetnie dopasowany do dłoni choć sam chwyt mógłby być dłuzszy. Full tuning Hogana więc wizualnie i mechanicznie bez skazy. Pracuje cicho zarówno podczas naciągania jak i strzału. Lufa 28cm (jest jak jest
) rysowana, założony ładny grawerowany tłumik, łoże olejowane chyba olejem lnianym który po wyschnięciu daje bardzo specyficzny i pożądany efekt jak i zapach
, wygląda jak warstwa lakieru ale to na pierwszy rzut oka, nie jest śliskie, uczucie zupełnie inne niż biorąc do reki lakierowane łoże czy nawet olejowane innymi specyfikami. Samo strzelanie jest przyjemne jeśli ktoś tak jak ja wychował się na Hatsanie
więc doży kopniak nie jest zaskoczeniem choć "test śruta" karabinek przechodzi pozytywnie. Rozmawiałem z kilkoma posiadaczami tego karabinka i prawdą jest że cykl strzału jest dość specyficzny, wydaje się jakby był zbyt wolny ale to raczej jest złudzenie. W każdym razie jest to kawał porządnej wiatrówki która jeśli czas pozwoli umili mi pobyt na nie jednym strzelaniu. Pierwsze koty za płoty a więc pierwsze strzelanie na setkę, dystans który w głównej mierze zdecydował o wyborze tej marki i modelu, wstępne 100m, 35 strzałów z Exact 4,53 pokazało skupienie 30 strzałów w kwadracie standardowej tarczy 14/14cm przy czym w między czasie przesunąłem punkt skupienia nieco w lewo (3 kliki) co da się zauważyć na tarczy, ogólnie w celu naliczyłem 33 a więc nie jest najgorzej. Kilka fotek karabinka:
Oby służył jak najdłużej 
).
