Sam karabinek jak wygląda to każdy wie, trochę złomu przykręcone czterema śrubkami do kawałka buczyny
Coś co go odróżnia to przede wszystkim ryflowanie, które nie każdemu może się podobać (rybia łuska plus esyfloresy) oraz bardzo wygodny (przynajmniej dla mnie) chwyt.
Ciekawiej robi się podczas rozkręcania karabinka.
Samo rozkręcenie karabinka do stanu w którym możemy np. wymienić sprężynę lub zmniejszyć energię to dosłownie dwie minuty
Odkręcamy dwie śrubki po bokach osady
oraz dwie śruby przy osłonie spustu
i już mamy oddzieloną osadę od złomu.
Pozostało nam jeszcze tylko wziąść klucz 10tkę i odkręcić śrubę widoczną na zdjęciu. Trzyma ona moduł spustowy w systemie, w nią także jest wkręcana śruba trzymająca osadę.
Wyciągamy moduł spustowy
No i w zasadzie mamy gotowy karabinek do np. wyjęcia/dodania podkładki pod sprężynę, wymianę sprężyny lub prowadnicy.
Na tym zdjęciu widać jak niewielkie jest napięcie wstępne sprężyny co czyni ten karabinek jeszcze bardziej przyjaznym do rozbiórki, zwłaszcza jeśli to ma być zrobione na szybko w warunkach polowych.
Aby wyjąć tłok z ruchomym cylindrem musimy zrobić jeszcze jedną rzecz, trzeba wybić tylko jeden bolec w napinaczu ściągając wcześniej z tegoż bolca zabezpieczenie. Wychodzi gładko, wystarczy lekko pchnąć małym srubokrętem.
Cofamy ruchomy cylinder tłokiem do miejsca przez które wyciągniemy ten mały prostokątny element w którym zaczepiony jest napinacz( na zdjęciu napinacza już nie ma
) Już tylko ta mała pierdółka blokuje nam cylinder z tłokiem w systemie.
Wyciągamy cylinder z tłokiem, które wyglądają tak :
W zasadzie mamy już karabinek rozebrany na części ale nie byłbym sobą gdybym coś w nim nie pogrzebał
Uszczelka tłoka - oryginalna (ta przeźroczysta) to jakaś porażka
Twarda, rowek płyciutki, spodziewałem się czegoś lepszego. Oczywiście wymiana na Alchemikową, z materiału samosmarującego (cokolwiek to znaczy) jednak wykonaną dużo lepiej niż fabryczna.Efekt - mniejsze skoki V0, zwiększenie V0 (karabinek zrobił się ponadlimitowy
)
Prowadnica i ciężarek - fabryczna prowadnica jest źle spasowana do sprężyny (za luźna) no i znowu piękny uśmiech do Alchemika
Efektem uśmiechu jest nowa prowadnica z ertalonu, porządnie spasowana no i sam materiał wyeliminował brzęczenie sprężyny. Do tego wymiana ciężarka na lżejszy ertalonowy przez co cykl strzału jest jeszcze krótszy (mniejsza waga tłoka).
Uszczelka lufy/portu ładowania - nie wiem co powiedzieć na temat fabrycznej ale cóś za szybko ją wyklepałem
Kiedy ją wyciągnąłem ukazał mi się taki widok
No i oczywiście wymiana na nową, po wymianie wygląda tak
No teraz to V0 mi nie ma prawa drgnąć
Spust/moduł sputsowy - Niestety fotek z rozbiórki modułu nie mam gdyż robiłem to jakiś czas temu.
Ze spustem miałem mały problem gdyż nie za każdym razem zaskakiwał mi bezpiecznik. Po rozebraniu modułu i wyczyszczeniu z oryginalnych smarów (a było tam tego pełno) bezpiecznik działa pięknie.
Oprócz tego wypolerowałem miejsca styku na zapadkach w spuście i przesmarowałem wszystko smarem miedziowym.
Przy pierwszej rozbiórce Txa przeżyłem szok... W spuście było pełno opiłków.
Opiłki w sprzęcie tej klasy
Oczywiście znalazłem przyczynę ....
Zaczep (ten w tłoku) tarł o wewnętrzną ściankę modułu spustowego
Odrazu wziąłem się za pisanie PW na "beżowym" do posiadaczy TXów. Potwierdzili że też tak mieli, dotrze się i będzie git.
Pomogłem trochę w tym dotarciu papierkiem ściernym a na koniec przesmarowałem wszystko smarem. Teraz wygląda to tak a opiłki już się nie pokazały
I to tyle przeróbek na dzień dzisiejszy.
A teraz trochę moich odczuć co do tego karabinka:
Karabinek jak dla mnie idealny. Baka wysoko, bardzo wygodny chwyt. Niestety sprzęt dość ciężki (4.2 kg) co przy strzelaniu z pozycji stojącej po jakimś czasie może dać w kość. Do tego trzeba jeszcze doliczyć wagę lunety
Karabinek lekko ciąży na lufę, dla mnie to zaleta.
Cykl strzału bardzo krótki, zwłaszcza po przeróbkach. Im więcej ma J tym lepsze jego zachowanie.
Port ładowania wygodny, mi nie sprawia problemów jednak może to być niewygodne dla osób leworęcznych
Spust - no to poprostu bajeczka
Regulując trzema śrubkami (dwie w języku spustowym i jedna w obudowie) mozna uzyskać taki spust o jakim się marzy. Ja uzyskałem efekt na który pewne osoby mówiły "samostrzał". Ale nie nie Panowie, to nie samostrzał, tak działa spust u mnie 
Bezpieczeństwo - tutaj TX bije konkurentów na głowę. Podwójne zabezpieczenie, w module spustowym oraz blokada cylindra za pomocą grzechotki sprawia, że aby sobie coś obciąć to trzeba być McGaywerem
Materiały/wykonanie - poprostu rewelacja. Wszystko ładnie dopasowane, z porządnych materiałów, przemyślane. Wszystkie śruby o twardości 10.9 na klucze imbusowe. Po 6-ciu miesiącach użytkowania, rozkręcania zero oznak zużycia jakiejkolwiek części. Jedyną słabą stroną TXa jest bardzo delikatna oksyda o którą trzeba bardzo dbać.
To narazie tyle. Na koniec pasuje wrzucić jakieś fotki tarcz, niestety w tej chwili nie posiadam i trzeba poczekać
Pozdrawiam
Tomek
.
) Ale mam hulajnogę na prunt, "UZI", strzelbę taką jak Kamazek i spaliłem Roberta J chinkę "Magnum" 
! 
pełno. Tomek nas chyba powystrzela 
)
